Dening : Yoni Ahmad
Apa yaa nek saumpama mripat iki merem wengi iki
Nggawa aku nglang-langi ngalam impi
Bakal ana sing nangekake aku ing esuk mangke
Wus suwe ora dak rungu ana suwara-suwara ngundang aku
Supaya age-age endang tumandang sholat subuh
Ngelingake yen saikine aku wis diwasa
Wis wayahe kudu bisa tangi dhewe
Nanging suwara kuwi isih keprungu jelas,
“Cung, ayo tangi! Wis wayahe nglakoni kewajibane
Ayo ndang njenggelek njupuk banyu wudlu,
Banjur sawuse kuwi nganjutke pakarnyan!”
Sanajan kahanan saiki ing kene ora kaya kuwi maneh
Amarga aku urip adoh saka omah lan kluwarga
Aku tansah krungu suwara-suwara mau sanajan mung alon
Suwara gemuyune adhik-adhikku cilik padha dedolanan
Kaya-kaya njewer kupingku nganti krasa panas
“Mas, nek bali maneh mangke aku nitip
Saperangan buku lan bulpen kanggo aku sinahu!”
Ah, rasane ati iki ora karuhan anane
Aku pengen krungu suwara nangekake aku subuh
Aku pengen krungu suwara gemuyu adhik-adhiku
Saikine krasa aku pengen nangis, aku kangen
Aku pengen bali
Aku pengen mulih
Thursday, 15 April 2010
Author: Khalil Gibran
Etiam at libero iaculis, mollis justo non, blandit augue. Vestibulum sit amet sodales est, a lacinia ex. Suspendisse vel enim sagittis, volutpat sem eget, condimentum sem.
0 comments: