PANGERAN SUKOWATI

Pangeran Mangkubumi (adhi saka Sunan Pakubuwono II) gething marang bangsa Walanda Apamaneh, Waland wis melu campur tangan ing sajerone pamarentah Mataram. Kanthi anteping tekad, Mangkubumi metu saka kraton, lan nganakake pambrontakan tumrap Walanda. Perang antarne Pangeran Mangkubumi nglawan Walanda diarani Perang Mangkubumen ( 1746 - 1757 ). Ing lakune perang, Pangeran Muda sapasukane saka Keraton ngliwati Desa-desa Cemara, Tingkir, Wonosari, Karangsari, Ngerang, Butuh, Guyang. Banjur nerusake laku nganti tekan Desa Pandak, Karangnongko mlebu tlatah Sukowati.


Ing desa mau, Pangeran Mangkubumi ngedegake pamarentahan kang mbrontak Walanda (Pamarentah Pambrontakan). Desa Pandak, Karangnongko didadekake pusat Pamarintahan Projo Sukowati, Pangeran Mangkubumi ganti jeneng dadi Pangeran Sukowati
Deas Pandak dianggep kurang aman saka tentara Kumpeni Surakarta-Madiun. Banjur pusat pamarentahane dipindhah ing Desa Gebang. Wiwit iku Pangeran Sukowati saya nggedhekake wilayah panguwasane nganti tekan Desa Krikilan, Pakis, Jati, Prampalan, Mojoroto, Celep, Jurangjero, Grompol, Kaliwuluh, Jumbleng, lan Lajersari.

Kanthi pasukan kang ora sithik, Pangeran Sukowati terus nglawan Walanda lan oleh pambiyantu saka sedulure kang aran Raden Mas Said. Pungkasane ana perjanjen kang aran perjanjian Giyanti ing taun 1755, uga dikenal kanthi aran Perjanjian Palihan Negari, yaiku kasunanan Surakarta lan Kasultanan Yogyakarta, ing perjanjen mau disebutake, Pangeran Sukowati dadi Sultan Hamengku Buwono kapisan, lan ing perjanjen Salatiga Raden Mas Said dadi Adipati Mangkunegara I lan antuk separone wilayah Kasunanan Surakarta.

Sabanjure ing taun 1849, ana surat keputusan saka Sunan Paku Buwono VII yaiku serat Angger – angger Gunung, dhaerah kang lokasine strategis didadekake Pos Tundan, yaiku papan kanggo njaga ketertiban lan keamanan Lalu Lintas Barang lan surat sarta kanggo mbangun dalan lan jembatan.

SHARE THIS